நிலவில் ஒரு நாள்!!

நேரம் : நள்ளிரவு
ஆழ்ந்த நித்திரை
தீவிரமான நிசப்தம்

டொக் டக் டொக் டக்
நித்திரைக் குதிரை என் வீட்டு வாசலில்

என் ஆத்மாவோ ஆவியோ..எதுவென்று தெரிய வில்லை..
எனை விட்டு மெதுவாக
என் மேனி நோகாமல் பிரிந்து எழுந்தது.
என் கண்கள் திறக்காமல் திறந்தன.

ஆத்மா (எ) ஆவிக்கு "நான்" என்றும்
நித்திரை குதிரைக்கு "கனவு" என்றும் பெயர் சூட்டப் பட்டது.

நான் நடந்து கனவிடம் சென்றேன்.
கனவு கேட்டது .."எங்கு உன்னை இட்டுச் செல்லட்டும்"
நான் சொன்னேன் " நிலவிற்கு"

கனவு குனிந்து அதன் மேலேறச் சொல்லி சமிக்ஞை செய்தது.
என்னை மேலேற்றியது காற்றா கனவா தெரிய வில்லை
இப்பொழுது கனவின் முதுகில் நான்

பஞ்சு மேல் பறப்பதாய்
தென்றல் என் காதோரம் பேசிச் செல்வதாய்
வெள்ளியருவி வீழ்வதாய்
எங்கெங்கும் அற்புதங்கள்

மின்மினிப் பூச்சியாய் விண்மீன்கள்
கண் சிமிட்டியபடி

நிலவு சேர்ந்து விட்டோம்
தெருவெங்கும் பாலாறாய் நிலவு வெளிறிப் போய்.

எத்தனை ஏழைக் குழந்தைகளுக்கு பசியாற்றலாம் - நினைத்தேன் நான்

வெள்ளை ரோஜா தவிர வேறெதற்கும் அனுமதி இல்லை போலும்
எங்கெங்கும் வெள்ளிப் பூக்களாய் வெள்ளை ரோஜாக்கள்

நான் இறங்கி நடந்தேன்..
இல்லை இல்லை கனவுடன் பாலாற்றில் மிதந்தேன்.

அவ்வளவும் அழகாய் கண் விரிய வைக்கும்
ஆச்சர்யமாய்.

எவ்வளவு நேரம் நடந்திருப்பேன் தெரிய வில்லை.
மயக்கம் தெளிந்தவளாய்
ஒரு கணம் நின்றேன். ஏதோ யோசனை
கீழே குனிந்து பார்த்தேன்
பூமிப் பந்து பிரகாசமாய்.

மனதுக்குள் சுருக்கென்று சோகம்.

சட்டென்று நிலவு வெறுத்து விட்டது

திரும்பி நடை போட்டேன்...இம்முறை மிதக்க வில்லை... நடந்தேன்..

கனவு கேட்டது..."என்ன ஆயிற்று"
நான் சொன்னேன் .." நிலவு வெறுத்து விட்டது"
கனவு புருவம் தூக்கிய படி "என்ன? "
நான் : "ஆம் நிலவு ஒரு வெற்று
நிலவு ஒரு போலி
நிலவு ஆடம்பரம்"
நிலவில் அன்பில்லை"

கனவு ." ஏன்...என்ன இல்லை நிலவில்?"
நான் : "மின்மினுக்கும் நட்சத்திரங்களும்
பாலாறாய் சாலைகளும்
வெள்ளியாய் பூக்களும்
வேண்டாமே எனக்கு "

கனவு " என்ன ..இந்த ஆடம்பரம் வேண்டாமா? வேறென்ன வேண்டும் உனக்கு"

நான் " எனை உற்றவன் இங்கில்லை
என் உடன் பிறந்தவள் உடனில்லை
எனக்கு உயிர் குடுத்தவரும் காண வில்லை
என்னிடம் உயிர் பகிர்ந்தவளும் அருகிலில்லை
நிலவில் அன்பும் இல்லை; அரவணைப்பும் இல்லை "

கனவு தலை குனிந்து அமைதி காத்தது

நான் நடையைத் தொடர்ந்தேன்
கனவு விரைந்து முன் வந்து குனிந்து ஏறச் சொன்னது

பறந்து விரைந்தோம்.

டொக் டக் டொக் டக்
கனவுக் குதிரை செல்லும் சத்தம்
என் உடம்பை எதுவோ ஆட்டியது
கண்களை இம்முறை மெய்யாகவே திறந்தேன்
எனக்கு உயிர் தந்த தாய் பாலுடன் பௌர்ணமியாய்.

வாசல் வந்தேன் என் உடன் பிறந்தவள்
நட்சத்திரங்களை கோலமாக்கியபடி.

பின்னாலிருந்து என்னைக் கட்டிப் பிடித்தபடி
என் உயிர் பகிர்ந்த வெள்ளை ரோஜா

அண்ணார்ந்து பார்த்தேன்.
நிலவு போய் சூரியன் சிரித்தான்

நானும் சிரித்தபடி எத்தனித்தேன்
நிஜமான நினைவுகளுடன் பிரயாணிக்கத் தயாராய்

நினைவுகளுடன்
பொன்னாத்தா !!